czas: 27 stycznia, godz. 18:00
miejsce: Galeria Szara w Katowicach

w rozmowie udział wezmą:
Natalia Bażowska, Pio Bujak, Norbert Delman,Maciek Chodziński, Kasia Kmita, Wojciech Kucharczyk, Maria Strzelecka oraz Joanna Rzepka-Dziedzic

spotkanie poprowadzi Barbara Głyda

wprowadzenie: Joanna Rzepka-Dziedzic
————–
tytuł wystawy: RE: SYNDROM FENIKSA
wystawa: 31.12.2016 – 28.01.2017
udział biorą m.in.: Agata Agatowska, Natalia Bażowska, Piotr Bujak, Norbert Delman, Maciej Chodziński, Michał Frydrych, Katarzyna Kmita, Karolina Kucia, Wojciech Kucharczyk, Janusz Łukowicz, Pussykrew, Maria Strzelecka, Ania Witkowska
kuratorka: Joanna Rzepka-Dziedzic

31 grudnia 2016 roku 24 godzinnym wernisażem otwarto wystawę Re:Syndrom Feniksa.
Prezentowane prace to odpowiedzi artystów i artystek na zaproszenie przesłane do nich przez kuratorkę wystawy w formie definicji Syndromu Feniksa.
Często są to działania “interwencyjne” czy też “terapeutyczne” mające na celu twórczą ingerencję w opisywany proces, zapobieganie cyklicznemu wypaleniu, pomoc w regeneracji, czy też udoskonalenie przebiegu cyklu.
Część z prac to interpretacje poszczególnych etapów Syndromu, opowiadają o przygotowaniach, momentach szczytowych powiązanych z mocą i energią twórczą, ale też nawiązują do okresów wyczerpania, czy “odradzania się z popiołów”.
Niektóre z nich jednak podchodzą do tego procesu jako całości. Syndrom Feniksa pokazany zostaje raz jako pełen konsekwentny cykl naturalnie powiązanych ze sobą etapów, lub zgoła odmiennie jako proces zmierzający do ostatecznej i nieuniknionej autodestrukcji.
Część z propozycji to szkice czy też etapy początkowe prac, które będą rozwijane w trakcie trwania wystawy, a także po jej zakończeniu.

Całość zostanie podsumowana w książce, której wydanie planowane jest na koniec roku 2017.

—————
Syndrom Feniksa – (gr. sýndromos ‘zbieżny’ – med. zespół objawów charakterystyczny dla obrazu klinicznego określonej choroby; gr. Phoíniks, łac. Phoenix, mit. gr. mityczny święty ptak żyjący w Arabii, umierający w płomieniach i odradzający się z popiołów co 500, a wg innych źródeł co 1000 lat).
W psychologii, medycynie i psychiatrii s.f. oznacza stany skrajnego ożywienia i zamierania funkcji ciała i całej osobowości polegające na cyklicznym doświadczaniu pobudzenia energetycznego i inflacji psychicznej (ożywienia, mocy, boskości) oraz wycofania, izolacji i alienacji psychicznej. Faza „życia” wyraża się w podejmowaniu nadludzkiego wysiłku psychofizycznego, ekspansywnej aktywności, której towarzyszą zwykle pobudzenie, pewność siebie, przejrzystość umysłu, brak potrzeby snu, natchnienia artystyczne i duchowe. Fazę „śmierci” cechuje spadek aktywności, wyczerpanie psychofizyczne i deficytowe objawy psychiczne i somatyczne, jak apatia, abulia, mutyzm, utrata pamięci i koncentracji, brak apetytu i zanik libido, senność, spadek odporności immunologicznej.
Stany skrajnego ożywienia mogą przejawiać się silną i narzucającą się afektywną i intelektualną ekspresją (ekstrawersja), a stany wycofania z radykalnym obniżeniem kontaktu z rzeczywistością zewnętrzną (introwersja), ascezą, ograniczeniem relacji społecznych (izolacja) i naturalnych potrzeb psychofizycznych, jak odżywianie, percepcja zmysłowa, sen i ruch. Dochodzi do zaostrzenia przewlekłych chorób organizmu, a świadomość jednostki ulega dezorientacji i depersonalizacji.
—————–
Wystawa Re: Syndrom Feniksa jest częścią wieloetapowego projektu „Syndrom Feniksa” realizowanego od 2014 r.
—————–
Projekt współfinansowany ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego

Dodaj komentarz